Sterrenpracht

Het is zaterdagavond en ik loop met onze, inmiddels trouwe, viervoeter het huis uit
De lucht is zacht en de neefjes dansen om het buitenlicht
Ik loop over de gammele brug en werp een blik op de gracht
Herfstblad ligt als een tapijt over het donkere water
De herfst heeft zijn entree gemaakt en het was een prachtige nazomerdag
Flarden muziek laten me weten dat er ergens een feestje gaande is
Ze weten niet dat ik stiekem mee kan genieten
Ik kijk omhoog en geniet van de duizenden sterren die zich daarboven tentoonspreiden
Het duizelt me als ik me voorstel dat daar ergens meer wezens zijn zoals wij
Die een feestje houden in de zwoele nazomernacht
En wandelen met hun trouwe viervoeter

Of stelt iedere ster iemand voor
Die het feestje niet meer mee maken kan
Maar toch even laten weten wil
Er in gedachten bij te zijn

Het kijken naar die onmetelijke sterrenpracht
Geeft me het gevoel nietig te zijn
Een stipje in het heelal
Niet meer en niet minder
Maar toch onderdeel van het grote geheel

Glimlachend ruk me los uit mijn gedachten
En loop terug naar huis
Het licht weerkaatst in het water
En geeft het een gezellige aanblik
Max kijkt me lichtelijk verwijtend aan
En lijkt het allemaal niet te snappen
Hem hoef ik het gelukkig niet uit te leggen
Hij vindt het al gauw goed!