Dorpsleven Spijk rond 1900

Het dorpsleven was vroeger gemoedelijker, men had tijd om even gezellig het dagelijkse nieuws te vertellen, terwijl de humor niet ontbrak, leefde sober maar tevreden, hadden weinig eisen, gingen bijna nooit het dorp uit en hadden, dacht ik, net zoveel levensvreugde als nu. Bijna alle mensen bleven in ‘t dorp wonen. Meisjes kozen nog maar weinig een vak, maar bleven in de huishouding werken of in andere gezinnen of op ‘t land. Nu gaat menigeen het een of andere vak leren, zorgen voor een diploma en verlaten het dorp. Vandaar ook de steeds afnemende bevolking op het platteland.

Ja, het is zo, het kan niet anders, dat het anders is dan toen.

Dit waren de laatste regels uit een bijzonder boekje dat zich afspeelt rond 1900 in Spijk, geschreven door ene M. Wiersema uit Haren (Gr). We kregen het boekje jaren geleden al eens van iemand en gisteren toch maar eens besloten om het te scannen en te delen met het dorp. De vergrijzing is dus van alle dag en niet van enkel vandaag.

Dorpsagenda